Mahalliy jamoat a’zolari quyidagi sabablarga ko‘ra ustoz-shogirdlik madaniyatini shakllantirishlari kerak:

1. Kalomga bo‘ysunish uchun. Muqaddas Kitob barcha masihiylar bir-birlarini imonda ko‘tarish va qo‘llab-quvvatlashga mas’ul ekanliklarini ko‘rsatadi (Rim. 15:14; Efes. 4:13-16). Kalom, shu bilan birga, yoshi katta masihiylarga yosh masihiylar uchun namuna ko‘rsatishni buyuradi, toki ular butun hayot yo‘llari ulardan o‘rnak olishsin (Titus 2:3, 6-7; Ibr. 13:7).
2. Yoshroq masihiylarga g‘amxo‘rlik qilish uchun. Xuddi bolalarga o‘xshab, masihiylar birovga qilish orqali o‘rganadilar (1-But. 2:21; 1-Sal. 1:6). Bugungi kunda ko‘pgina yosh masihiylar sog‘lom oilaviy munosabatni yoki hokimiyatga xudojo‘ylik bilan bo‘ysunish yoxud jamoatda fidoiylarcha xizmat qilishni hatto ko‘rmaganlar ham. O‘sib yetuk bo‘lish uchun, yosh masihiylar faqatgina masihiy hayot haqida eshitishdan emas, yoshi kattaroq azizlarning masihiy hayotda qanday yashashlarini ko‘rishdan ham foyda oladilar,.
3. Birlikni kuchaytirish uchun. Ustoz-shogirdlik madaniyatida, masihiylar masihiy hayotning tugunlarini yechish uchun birlashishadi. Ular birgalikda qiyin ta’limotlar bilan kurashadilar. Ular birgalikda sinov va vasvasalarga qarshi kurashadilar. Ular birgalikda jamoatga xizmat qiladilar va adashgan xalqlarga xushxabar aytadilar. Bularning bari jo‘shqin, mustahkam birlikni kuchaytiradi.
4. Yetakchilarni tayyorlash uchun. Shaxsiy munosabatlar orqali hozirgi yetakchilar xudojo‘y yetakchilikka o‘rnak bo‘lishlari, yosh yetakchilarni tayyorlashlari va ularning xizmatlaridagi mevalarini ko‘rib yangi yetakchilarni aniqlashlari mumkin. Ustoz-shogirdlik madaniyatida, yetakchilar nafaqat o‘zlarining shaxsiyatlari yoki o‘z in’omlari orqali, shu bilan birga, o‘z xarakterlari va xizmatdagi samaradorliklari orqali ham aniqlanadilar.
5. Xizmatni ko‘paytirish uchun. Ustoz-shogirdlik madaniyatida, odamlar o‘zlari ustun bo‘lgan sohalarda boshqalarini qurollantirishga moyilroq bo‘ladilar. Sadoqatli xushxabarchilar jasorat bilan shohidlik qiladigan odamlarni yetishtirishadi. Ibodat jangchilari boshqalarni shahodat qilishga o‘rgatadilar. Ustoz-shogirdlik madaniyati faqatgina cho‘pon yoki bir necha tanlangan yetakchilarni emas, butun jamoat tanasining in’om va xizmatlarni ko‘paytiradi.

Маҳаллий жамоат нима учун устоз-шогирдлик маданиятини шакллантириши керак?

Маҳаллий жамоат аъзолари қуйидаги сабабларга кўра устоз-шогирдлик маданиятини шакллантиришлари керак:

1. Каломга бўйсуниш учун. Муқаддас Китоб барча масиҳийлар бир-бирларини имонда кўтариш ва қўллаб-қувватлашга масъул эканликларини кўрсатади (Рим. 15:14; Эфес. 4:13-16). Калом, шу билан бирга, ёши катта масиҳийларга ёш масиҳийлар учун намуна кўрсатишни буюради, токи улар бутун ҳаёт йўллари улардан ўрнак олишсин (Титус 2:3, 6-7; Ибр. 13:7).
2. Ёшроқ масиҳийларга ғамхўрлик қилиш учун. Худди болаларга ўхшаб, масиҳийлар бировга қилиш орқали ўрганадилар (1 Бут. 2:21; 1 Сал. 1:6). Бугунги кунда кўпгина ёш масиҳийлар соғлом оилавий муносабатни ёки ҳокимиятга художўйлик билан бўйсуниш ёхуд жамоатда фидоийларча хизмат қилишни ҳатто кўрмаганлар ҳам. Ўсиб етук бўлиш учун, ёш масиҳийлар фақатгина масиҳий ҳаёт ҳақида эшитишдан эмас, ёши каттароқ азизларнинг масиҳий ҳаётда қандай яшашларини кўришдан ҳам фойда оладилар,
3. Бирликни кучайтириш учун. Устоз-шогирдлик маданиятида, масиҳийлар масиҳий ҳаётнинг тугунларини ечиш учун бирлашишади. Улар биргаликда қийин таълимотлар билан курашадилар. Улар биргаликда синов ва васвасаларга қарши курашадилар. Улар биргаликда жамоатга хизмат қиладилар ва адашган халқларга хушхабар айтадилар. Буларнинг бари жўшқин, мустаҳкам бирликни кучайтиради.
4. Етакчиларни тайёрлаш учун. Шахсий муносабатлар орқали ҳозирги етакчилар художўй етакчиликка ўрнак бўлишлари, ёш етакчиларни тайёрлашлари ва уларнинг хизматларидаги меваларини кўриб янги етакчиларни аниқлашлари мумкин. Устоз-шогирдлик маданиятида, етакчилар нафақат ўзларининг шахсиятлари ёки ўз инъомлари орқали, шу билан бирга, ўз характерлари ва хизматдаги самарадорликлари орқали ҳам аниқланадилар.
5. Хизматни кўпайтириш учун. Устоз-шогирдлик маданиятида, одамлар ўзлари устун бўлган соҳаларда бошқаларини қуроллантиришга мойилроқ бўладилар. Садоқатли хушхабарчилар жасорат билан шоҳидлик қиладиган одамларни етиштиришади. Ибодат жангчилари бошқаларни шаҳодат қилишга ўргатадилар. Устоз-шогирдлик маданияти фақатгина чўпон ёки бир неча танланган етакчиларни эмас, бутун жамоат танасининг инъом ва хизматларни кўпайтиради.