Sog’lom jamoatlar kuchli va ta’sirli guvohdir. Yaqinda bir maqolamda jamoatni gullab yashnatuvchi olti turdagi a’zoni tasvirlab bergan edim. Afsuski, hatto sog’lom jamoatda ham birlikka intilmaydigan a’zolar topiladi.

Qanday a’zolar guvohligimizga shikast yetkazadi? Sizningcha, jamoatning qaysi a’zolari Masih tanasini qurishda ishtirok etmaydi? Quyida shunday to’rt xil a’zoni ko’rib chiqamiz:

1. Kursida o’tirvolib, tanqid qilishni xush ko‘radigan a’zo.

Shu kunlarda skeptik, ya’ni hamma narsaga ishonchsizlik bilan qarash ajoyibday ko’rinadi. Ijtimoiy tarmoqlar va o’zini ko’z-ko’z qilish hukmron bo’lgan dunyoda skeptik qarash tezgina donolik va ma’rifatdek ko’rinadi. Masihiy doiralarda ham odamlar hamma xizmatlarini ishonchsizlik va shubha asosiga quradilar; ularning maqsadi sizga boshqalarning kamchiligi nimadaligini aytib berishdir, biz esa o’zimizni aldab, tanqidiy ruhimizni donolik sanab uni yashirishga erishyapmiz.

Kursida o’tirvolib tanqid qiladiganlarning o’zlari hech narsa qilmasalarda, boshqalar qilayotgan ishdan ayb topishga intiladilar. Ular sodir bo’layotgan narsalarga befarq munosabatda bo’lishadi siz muvaffaqiyatga erishganingizda esa hafsalalari pir bo’ladi. Ular qoralashga chaqqon, maqtashga ziqna bo’lishadi. Ular yolg’ondan o’zlarini hakam sifatida ko’rsatishadi va hech qachon xatolarini tan olmaydilar. Doim boshqalarga ishonmaydigan va shubhalanuvchi insonni hech qachon mamnun qilib ham, qanoatlantirib ham bo’lmaydi.

Ko’pincha boshqalardan shubhalanish va ishonchsizlik, insonning ichidagi iztirob yarasini va hattoki nafratini yashiradi. Ushbu turdagi a’zolar jamoatning yaktilligi va quvonchini vayron qilishi mumkin.

2. Jamoat yig’ilishlarida qatnashmaydigan a’zo.

Ajablanarlisi shundaki, ko’p odamlar muntazam ravishda qatnashmay turib uning «a’zosi» bo’lishni xohlashadi. A’zolik ro’yxatida turadiganlar bilan yakshanba kuni chindan ham keladiganlar soni tubdan farq qilishi jamoatlar orasida oddiy hol bo’lib qolgan. Aksariyat jamoatlarda, haqiqiy tashrif buyuruvchi a’zolardan ko’ra ro’yxatdagilar ko’pichikni tashkil qiladi.

Yangi Ahd imonlilarni har hafta yig’ilib Xudoga topinishga va bir-birlariga xizmat qilishga undaydi (1-Korinfliklar 11; 16:2); hatto yig’ilishlarni qoldirmaslik haqida ham ogohlantiradi (Ibroniylar 10:23–25). Yig’ilishlarga qatnashmaydigan a’zolar, Rabbiyning boshqa imonlilar bilan muloqot qilish va shogirdlik munosabatlariga intilish haqidagi buyrug’ini bilan turib ularni mensimasliklarini ko’rsatadi. To‘g‘ri, yig’ilishlarga sababli ravishda qatnasha olmaslik holatlari ham uchraydi.

Yig’ilishlarni qoldiradigan a’zolar oksimoronlardir (oksimoron – qarama qarshi tushunchalarning obrazli birikmasi). Ular xizmat qilishni va o’z ruhiy in’omlaridan foydalanib boshqa imonlilarga ta’lim berishni istamaydilar. Natijada xizmat qilish va o’zgalarning xizmatidan bahramand bo’lish maydonidan o’zlarini olib qochadilar. Vaqt o’tishi bilan ular jamoatning birligi va topshirig’iga zarar yetkazadilar.

3. Kelishmovchilik keltirib chiqarishga moyil a’zo.

Kelishmovchilik keltirib chiqarishga moyil odamlarni ko’pincha javobgarlik istagi boshqaradi. Ular hamma bilan umumiy kelishilgan holda o’zlarining fikrlarini eshitishlarini va o’sha fikrlarni amalda qo’llashlarini xohlashadi. Bunday hatti-harakatga moyil odamlar sizdan biror bir masala bo’yicha ular bilan maslahatlashishingizni kutishadi va agar, siz ular bilan alohida maslahatlashmasangiz, qattiq tanbeh berishadi.

Kelishmovchilik keltirib chiqarishga moyil odamlarning g’alati tomoni shundaki, ular ba’zan jamoat farovonligi haqida chin dildan qayg’uradilar. Jeymi Danlop buni shunday tasvirlaydi: “Biz odamlarni hamma narsaga bizning ko’zimiz bilan qarasharini qo’llab quvvatlaymiz. Asl maqsad qanchalik ezgu bo’lmasin, bunday hatti-harakat, jamoat ichida har xil guruhlarga bo’linish va nizolarni keltirib chiqaradi, Pavlus buni, butparastlik, folbinligu issiq-sovuq qilishlar va jahldorlikka qiyoslaydi (Galatiyaliklar 5:20). Biz norozilikka ehtiyotkorlik bilan munosabatda bo’lishimiz kerak, chunki u ko’pincha nizolarni keltirib chiqaradi.»

4. Har narsaga aralashishni va g‘iybat qilishni xush ko‘radigan a’zo (ya’ni, burun suqadigan a’zo).

Har narsaga aralashishni yoqtiradigan odamlar ko’pincha g’iybat qilishadi. Ular boshqalar bilan bo’lishish maqsadida odamlar va ularning ishlari haqida ma’lumot to’plash bilan shug’ullanadilar. Ulardadagi qiziquvchanlik g’amxo’rlik va xavotirlanish niqobi ostiga yashiringan bo’ladi. Aslida ular boshqalarning ishlariga aralashishdan o’zlarini to’xtata olmaydilar.

Bunday odamlar sog’lom izdoshlik munosabatlarini juda qiyinlashtiradi, shuning uchun ham muammolaringiz boshqalar qulog’iga yetib bormasligi uchun, ular bilan ehtiyot bo’lib munosabat qilishingiz kerak bo’ladi. Boshqalarning ishiga aralashadiganlar, imonlilar o’rtasida nizo chiqaradi. Bundaylar doim boshqalarning janjali va kelishmovchiligiga aralashishadi.

XULOSA

Kursida o’tirvolib tanqid qiladiganlar, yig’ilishlarga qatnashmaydigan, nizo keltirib chiqaruvchi hamda boshqalarning ishiga aralashadigan a’zolarning barchasini bir narsa: xudbinlik birlashtiradi. Ular najotning asl mohiyatini tushunishmagan; Xudoni va odamlarni butun borlig’i bilan sevolmaydilar.

Bundan tashqari ular, Xudo jamoatni ularning qulayliklari va xursandchiliklari uchun emas, balki O’zining nomini ulug’lash uchun barpo qilganini unutganlar. Xudoning rejasi bo’yicha, Masih bizni sevgani kabi biz ham turli xil fe’l-atvorga va qarashlarga ega bo’lgan odamlarni sevishimiz kerak.

Bunday sevgining natijasi nima? Xudoning qudrati, donoligi va ulug’vorligini namoyon qiluvchi birlik, dunyoga kuchli ta’sir qiladigan birdamlikdir.

Жамоатни Вайрон Қилувчи 4 та Аъзо

Соғлом жамоатлар кучли ва таъсирли гувоҳдир. Яқинда бир мақоламда жамоатни гуллаб яшнатувчи олти турдаги аъзони тасвирлаб берган эдим. Афсуски, ҳатто соғлом жамоатда ҳам бирликка интилмайдиган аъзолар топилади.

Қандай аъзолар гувоҳлигимизга шикаст етказади? Сизнингча, жамоатнинг қайси аъзолари Масиҳ танасини қуришда иштирок этмайди? Қуйида шундай тўрт хил аъзони кўриб чиқамиз:

1. Курсида ўтирволиб, танқид қилишни хуш кўрадиган аъзо.

Шу кунларда скептик, яъни ҳамма нарсага ишончсизлик билан қараш ажойибдай кўринади. Ижтимоий тармоқлар ва ўзини кўз-кўз қилиш ҳукмрон бўлган дунёда скептик қараш тезгина донолик ва маърифатдек кўринади. Масиҳий доираларда ҳам одамлар ҳамма хизматларини ишончсизлик ва шубҳа асосига қурадилар; уларнинг мақсади сизга бошқаларнинг камчилиги нимадалигини айтиб беришдир, биз эса ўзимизни алдаб, танқидий руҳимизни донолик санаб уни яширишга эришяпмиз.

Курсида ўтирволиб танқид қиладиганларнинг ўзлари ҳеч нарса қилмасаларда, бошқалар қилаётган ишдан айб топишга интиладилар. Улар содир бўлаётган нарсаларга бефарқ муносабатда бўлишади сиз муваффақиятга эришганингизда эса ҳафсалалари пир бўлади. Улар қоралашга чаққон, мақташга зиқна бўлишади. Улар ёлғондан ўзларини ҳакам сифатида кўрсатишади ва ҳеч қачон хатоларини тан олмайдилар. Доим бошқаларга ишонмайдиган ва шубҳаланувчи инсонни ҳеч қачон мамнун қилиб ҳам, қаноатлантириб ҳам бўлмайди.

Кўпинча бошқалардан шубҳаланиш ва ишончсизлик, инсоннинг ичидаги изтироб ярасини ва ҳаттоки нафратини яширади. Ушбу турдаги аъзолар жамоатнинг яктиллиги ва қувончини вайрон қилиши мумкин.

2. Жамоат йиғилишларида қатнашмайдиган аъзо.

Ажабланарлиси шундаки, кўп одамлар мунтазам равишда қатнашмай туриб унинг «аъзоси» бўлишни хоҳлашади. Аъзолик рўйхатида турадиганлар билан якшанба куни чиндан ҳам келадиганлар сони тубдан фарқ қилиши жамоатлар орасида оддий ҳол бўлиб қолган. Аксарият жамоатларда, ҳақиқий ташриф буюрувчи аъзолардан кўра рўйхатдагилар кўпичикни ташкил қилади.

Янги Аҳд имонлиларни ҳар ҳафта йиғилиб Худога топинишга ва бир-бирларига хизмат қилишга ундайди (1 Коринфликлар 11; 16:2); ҳатто йиғилишларни қолдирмаслик ҳақида ҳам огоҳлантиради (Ибронийлар 10:23–25). Йиғилишларга қатнашмайдиган аъзолар, Раббийнинг бошқа имонлилар билан мулоқот қилиш ва шогирдлик муносабатларига интилиш ҳақидаги буйруғини билан туриб уларни менсимасликларини кўрсатади. Тўғри, йиғилишларга сабабли равишда қатнаша олмаслик ҳолатлари ҳам учрайди.

Йиғилишларни қолдирадиган аъзолар оксиморонлардир (оксиморон – қарама қарши тушунчаларнинг образли бирикмаси). Улар хизмат қилишни ва ўз руҳий инъомларидан фойдаланиб бошқа имонлиларга таълим беришни истамайдилар. Натижада хизмат қилиш ва ўзгаларнинг хизматидан баҳраманд бўлиш майдонидан ўзларини олиб қочадилар. Вақт ўтиши билан улар жамоатнинг бирлиги ва топшириғига зарар етказадилар.

3. Келишмовчилик келтириб чиқаришга мойил аъзо.

Келишмовчилик келтириб чиқаришга мойил одамларни кўпинча жавобгарлик истаги бошқаради. Улар ҳамма билан умумий келишилган ҳолда ўзларининг фикрларини эшитишларини ва ўша фикрларни амалда қўллашларини хоҳлашади. Бундай ҳатти-ҳаракатга мойил одамлар сиздан бирор бир масала бўйича улар билан маслаҳатлашишингизни кутишади ва агар, сиз улар билан алоҳида маслаҳатлашмасангиз, қаттиқ танбеҳ беришади.

Келишмовчилик келтириб чиқаришга мойил одамларнинг ғалати томони шундаки, улар баъзан жамоат фаровонлиги ҳақида чин дилдан қайғурадилар. Жейми Данлоп буни шундай тасвирлайди: “Биз одамларни ҳамма нарсага бизнинг кўзимиз билан қарашарини қўллаб қувватлаймиз. Асл мақсад қанчалик эзгу бўлмасин, бундай ҳатти-ҳаракат, жамоат ичида ҳар хил гуруҳларга бўлиниш ва низоларни келтириб чиқаради, Павлус буни, бутпарастлик, фолбинлигу иссиқ-совуқ қилишлар ва жаҳлдорликка қиёслайди (Галатияликлар 5:20). Биз норозиликка эҳтиёткорлик билан муносабатда бўлишимиз керак, чунки у кўпинча низоларни келтириб чиқаради.»

4. Ҳар нарсага аралашишни ва ғийбат қилишни хуш кўрадиган аъзо (яъни, бурун суқадиган аъзо).

Ҳар нарсага аралашишни ёқтирадиган одамлар кўпинча ғийбат қилишади. Улар бошқалар билан бўлишиш мақсадида одамлар ва уларнинг ишлари ҳақида маълумот тўплаш билан шуғулланадилар. Улардадаги қизиқувчанлик ғамхўрлик ва хавотирланиш ниқоби остига яширинган бўлади. Аслида улар бошқаларнинг ишларига аралашишдан ўзларини тўхтата олмайдилар.

Бундай одамлар соғлом издошлик муносабатларини жуда қийинлаштиради, шунинг учун ҳам муаммоларингиз бошқалар қулоғига етиб бормаслиги учун, улар билан эҳтиёт бўлиб муносабат қилишингиз керак бўлади. Бошқаларнинг ишига аралашадиганлар, имонлилар ўртасида низо чиқаради. Бундайлар доим бошқаларнинг жанжали ва келишмовчилигига аралашишади.

ХУЛОСА

Курсида ўтирволиб танқид қиладиганлар, йиғилишларга қатнашмайдиган, низо келтириб чиқарувчи ҳамда бошқаларнинг ишига аралашадиган аъзоларнинг барчасини бир нарса: худбинлик бирлаштиради. Улар нажотнинг асл моҳиятини тушунишмаган; Худони ва одамларни бутун борлиғи билан севолмайдилар.

Бундан ташқари улар, Худо жамоатни уларнинг қулайликлари ва хурсандчиликлари учун эмас, балки Ўзининг номини улуғлаш учун барпо қилганини унутганлар. Худонинг режаси бўйича, Масиҳ бизни севгани каби биз ҳам турли хил феъл-атворга ва қарашларга эга бўлган одамларни севишимиз керак.

Бундай севгининг натижаси нима? Худонинг қудрати, донолиги ва улуғворлигини намоён қилувчи бирлик, дунёга кучли таъсир қиладиган бирдамликдир.