1-Timo‘tiy 3:8-12da Pavlus diakonning ega bo‘lishi kerak bo‘lgan xislatlarini sanab o‘tadi:

1. Diakon – so‘zda, nafsda va harakatlarda o‘zini tiya biladigan odam (1-Tim. 3:8; hamda 1-Tim. 3:11ga ham qarang). Pavlusning so‘zlariga ko‘ra, diakonlar “ham hurmatga sazovor, samimiy insonlar boʻlishlari, mayxoʻr yoki molparast boʻlmasliklari” kerak.

1. Diakon – imonda sog‘lom odam (1-Tim. 3:9). Diakonlar “Xudo bizga ayon etgan haqiqat bo‘yicha yashab, barcha ishni vijdonan” bajarishlari kerak, bu, ular xushxabar haqiqatlarini mahkam ushlashlari va bu haqiqatlarga mos ravishda yashashlari kerakligini anglatadi.
2. Diakon – sinalgan odam (1-Tim. 3:10). Pavlus yozadiki, “Ular avval sinovdan oʻtishi kerak. Agar kamchiliksiz boʻlsalar, xizmatga tayinlansinlar”. Amaliy jihatdan qaraydigan bo‘lsak, bu diakonlar bu martabaga tayinlanishdan oldin sadoqatli xizmat ko‘rsatganligini tasdiqlovchi natijaga ega bo‘lishlari kerakligini anglatadi.
3. Agar uylangan bo‘lsa, diakon – xotiniga vafodor odam (1-Tim. 3:12). Agar bo‘ydoq bo‘lsa, diakon o‘z tanasi bilan Masihni sharaflashi kerak (1-Kor. 6:18-19).
4. Diakon – o‘z farzandlari va xonadonini yaxshi boshqaradigan odam (1-Tim. 3:12). Uning o‘z xonadonini boshqarish tarzi uning jamoat ehtiyojlarini qondirishda sadoqat bilan xizmat qilishini ko‘rsatadimi? Asosiy xabar shuki, diakonlar o‘zlarining ishonchliligi, o‘zlarini tiya olish va imonda sog‘lom ekanliklari orqali (1) jamoatning moddiy ehtiyojlari uchun sadoqat bilan g‘amxo‘rlik qilishda va (2) boshqalarga sadoqatli xizmat namunasi sifatida xizmat qilishda ularga ishonish mumkinligi ko‘rsatadigan masihiylar bo‘lishlari kerak.

Диакон қандай хислатларга эга бўлиши керак?

1 Тимўтий 3:8-12да Павлус диаконнинг эга бўлиши керак бўлган хислатларини санаб ўтади:

1. Диакон – сўзда, нафсда ва ҳаракатларда ўзини тия биладиган одам (1 Тим. 3:8; ҳамда 1 Тим. 3:11га ҳам қаранг). Павлуснинг сўзларига кўра, диаконлар “ҳам ҳурматга сазовор, самимий инсонлар бўлишлари, майхўр ёки молпараст бўлмасликлари” керак.
2. Диакон – имонда соғлом одам (1 Тим. 3:9). Диаконлар “Худо бизга аён этган ҳақиқат бўйича яшаб, барча ишни виждонан” бажаришлари керак, бу, улар хушхабар ҳақиқатларини маҳкам ушлашлари ва бу ҳақиқатларга мос равишда яшашлари кераклигини англатади.
3. Диакон – синалган одам (1 Тим. 3:10). Павлус ёзадики, “Улар аввал синовдан ўтиши керак. Агар камчиликсиз бўлсалар, хизматга тайинлансинлар”. Амалий жиҳатдан қарайдиган бўлсак, бу диаконлар бу мартабага тайинланишдан олдин садоқатли хизмат кўрсатганлигини тасдиқловчи натижага эга бўлишлари кераклигини англатади.
4. Агар уйланган бўлса, диакон – хотинига вафодор одам (1 Тим. 3:12). Агар бўйдоқ бўлса, диакон ўз танаси билан Масиҳни шарафлаши керак (1 Кор. 6:18-19).
5. Диакон – ўз фарзандлари ва хонадонини яхши бошқарадиган одам (1 Тим. 3:12). Унинг ўз хонадонини бошқариш тарзи унинг жамоат эҳтиёжларини қондиришда садоқат билан хизмат қилишини кўрсатадими? Асосий хабар шуки, диаконлар ўзларининг ишончлилиги, ўзларини тия олиш ва имонда соғлом эканликлари орқали (1) жамоатнинг моддий эҳтиёжлари учун садоқат билан ғамхўрлик қилишда ва (2) бошқаларга садоқатли хизмат намунаси сифатида хизмат қилишда уларга ишониш мумкинлиги кўрсатадиган масиҳийлар бўлишлари керак.