1. Ibodat qiling. Iso “Agar Meni yuborgan Ota birovni jalb qilmasa, u Menga kelolmaydi…”, – deb aytadi (Yuhanno 6:44). Najot berish Xudoning ishidir, shuning uchun biz Undan buni amalga oshirishni so‘rashimiz kerak.
2. Savollar bering va o‘zlari (yashash tarzi, xarakteri) haqida jiddiy o‘ylashga chorlang. Odamlarga o‘z hayotlari, qarashlari va siz aytayotgan iddaolar haqida fikr yuritishga chorlaydigan savollar bering. Keyin esa, ularning javoblarini tinglang! Bu ularni va ularning xavotirlarini yaxshiroq tushunishingizga yordam beradi.
3. Muqaddas Kitobdan foydalaning. Do‘stlarimizga xushxabar aytayotganda Muqaddas Kitobdan foydalanganimizda, biz ularga shunchaki o‘zimizning shaxsiy g‘oyalarimizni emas, aksincha, ularga Xudo O‘zi haqida, bizning gunohlarimiz va O‘zining O‘g‘li haqida nimalarni ma’lum qilgani haqida aytayotganimizni ko‘rsatishimiz kerak.
4. Aniq gapiring. Biz “Xudo” yoki “gunoh” kabi so‘zlarni ishlatganimizda odamlar bu so‘zlar nimani anglatishi haqida juda boshqacha fikrlarga ega bo‘lishlari mumkin. Shuning uchun, “gunoh” va “imon” kabi muhim atamalarga aniqlik kiriting. Sizning tinglovchingiz aynan siz nazarda tutayotgan narsani tushunayotganiga ishonch hosil qiling.
5. Jamoatdan foydalaning. Siz xushxabar aytayotgan shaxsni xushxabarni tinglay olishi uchun jamoatingizga taklif qilishingiz kerak, albatta. Lekin jamoat xushxabarchiligimizga taklif etish uchun bundanda ko‘proq narsaga ega. Iso aytadiki, “Agar bir-biringizni sevsangiz, sizlar Mening shogirdlarim ekaningizni hamma shundan bilib oladi” (Yuhanno 13:35). Efesliklar 3:10da esa, Pavlus jamoat Xudoning donoligini hatto samoviy kuchlaru saltanatlarga namoyon etishini aytadi! Jamoat siz va’z qilayotgan xabarning real hayotdagi manzarasi bo‘lishga da’vat etilgan. Shuning uchun, imonsiz do‘stlaringiz bu manzarani yaxshilab ko‘rishlari uchun ularni jamoatga taklif eting.

(Bu material Mark Deverning Xushxabar va Shaxsiy Guvohlik (The Gospel and Personal Evangelism, 60-68) nomli asaridan foydalanib tayyorlangan)

Хушхабарни яхши айтиш учун бир нечта амалий кўрсатмалар

1. Ибодат қилинг. Исо “Агар Мени юборган Ота бировни жалб қилмаса, у Менга келолмайди…”, – деб айтади (Юҳанно 6:44). Нажот бериш Худонинг ишидир, шунинг учун биз Ундан буни амалга оширишни сўрашимиз керак.
2. Саволлар беринг ва ўзлари (яшаш тарзи, характери) ҳақида жиддий ўйлашга чорланг. Одамларга ўз ҳаётлари, қарашлари ва сиз айтаётган иддаолар ҳақида фикр юритишга чорлайдиган саволлар беринг. Кейин эса, уларнинг жавобларини тингланг! Бу уларни ва уларнинг хавотирларини яхшироқ тушунишингизга ёрдам беради.
3. Муқаддас Китобдан фойдаланинг. Дўстларимизга хушхабар айтаётганда Муқаддас Китобдан фойдаланганимизда, биз уларга шунчаки ўзимизнинг шахсий ғояларимизни эмас, аксинча, уларга Худо Ўзи ҳақида, бизнинг гуноҳларимиз ва Ўзининг Ўғли ҳақида нималарни маълум қилгани ҳақида айтаётганимизни кўрсатишимиз керак.
4. Аниқ гапиринг. Биз “Худо” ёки “гуноҳ” каби сўзларни ишлатганимизда одамлар бу сўзлар нимани англатиши ҳақида жуда бошқача фикрларга эга бўлишлари мумкин. Шунинг учун, “гуноҳ” ва “имон” каби муҳим атамаларга аниқлик киритинг. Сизнинг тингловчингиз айнан сиз назарда тутаётган нарсани тушунаётганига ишонч ҳосил қилинг.
5. Жамоатдан фойдаланинг. Сиз хушхабар айтаётган шахсни хушхабарни тинглай олиши учун жамоатингизга таклиф қилишингиз керак, албатта. Лекин жамоат хушхабарчилигимизга таклиф этиш учун бунданда кўпроқ нарсага эга. Исо айтадики, “Агар бир-бирингизни севсангиз, сизлар Менинг шогирдларим эканингизни ҳамма шундан билиб олади” (Юҳанно 13:35). Эфесликлар 3:10да эса, Павлус жамоат Худонинг донолигини ҳатто самовий кучлару салтанатларга намоён этишини айтади! Жамоат сиз ваъз қилаётган хабарнинг реал ҳаётдаги манзараси бўлишга даъват этилган. Шунинг учун, имонсиз дўстларингиз бу манзарани яхшилаб кўришлари учун уларни жамоатга таклиф этинг.

(Бу материал Марк Девернинг Хушхабар ва Шахсий Гувоҳлик (The Gospel and Personal Evangelism, 60-68) номли асаридан фойдаланиб тайёрланган)