Havoriy Pavlus masihiylarni barcha insonlarga, ayniqsa, Masih xonadoniga yaxshilik qilishga chaqiradi (Gal. 6:10). Lekin, Muqaddas Kitob, shu bilan birga, masihiylar o‘z mahalliy jamoatining a’zolarini sevish, asrash va ular haqida g‘amxo‘rlik qilish kabi maxsus javobgarlikka ega ekanliklarini nazarda tutadi.

Misol uchun, Yangi Ahddagi ko‘pgina maktublar mahalliy jamoatlarga qarata yozilganiga e’tibor bering. Pavlus Rimlik masihiylarga bir-birlarini birodarlarcha sevishga va bir-birini hurmat qilib, o‘zidan yuqori ko‘rishga chaqirganda (Rim. 12:10), u buni ular o‘z jamoatining boshqa a’zolariga nisbatan amalga oshirishlarini nazarda tutadi. Pavlus ular boshqa jamoatlardagi imonlilarga iltifotsizlik ko‘rsatishlarini xohlamaydi, albatta, lekin bu parchaning asl o‘quvchilari qilishi kerak bo‘lgan narsa, ular o‘zlarining Rim mahalliy jamoatidagi birodar imonlilarini sevishlari va hurmat qilishlaridir.

Bu, shu bilan birga, yaxshi amaliy ma’noga ega. Mamlakatimizdagi yoki hatto shahrimizdagi hamma masihiylarni, qandaydir yo‘l bilan bo‘lsa ham, sevish qo‘limdan kelmaydi. Lekin, men jamoatim a’zolarini seva olaman. Men ularni yaqindan tanib bilishim, ular uchun ibodat qilib, ularning qiyinchiliklariga yelkadosh bo‘lishga intilishim mumkin. Lekin, hamma joydagi masihiylar bilan bunday qilish jismonan qo‘limdan kelmaydi. Masihiy sevgi ma’lum bir odamlar guruhiga nisbatan maxsus bir bag‘ishlanishda gavdalanishi kerak. Aks holda, qanday qilib masihiylar umuman sevishga hisobdor (javobgar) bo‘la oladilar? Hamma yerdagi barcha masihiylarni sevaman deya da’vo qilish umuman, hech bir masihiyni aniq tarzda, chinakam sevmaslikdan boshqa narsa emas.

Bundan tashqari, Muqaddas Kitob har bir masihiyni jamoatning boshqa a’zolari ustidan ehtiyotkor bo‘lish turini mashq qilishga ochiq-oydin chaqirmoqda, bu ba’zi holatlarda, umumiy jamoat intizomiy choralar ko‘rilishi bilan yakun yasalishi mumkin (Matt. 18:15-20). Jamoatdagi intizomiy chora ko‘rish ma’suliyatli amaliyoti, shu bilan birga, bir-birlarining hayotida faol ishtirok etishni talab etadi. Misol tariqasida, maktab o‘qituvchisi maktabdagi hamma o‘quvchilar haqida g‘amxo‘rlik qilishi kerak bo‘lsada, u o‘zining sinfidagi o‘quvchilar uchun alohida maxsus javobgarlikka ega, bu esa, qisman, uning xuddi shu o‘quvchilar ustidan intizomiy choralar ko‘ra olish qobiliyatidan kelib chiqqan holda berilgan. U boshqa sinfxonalarga borib, intizomiy chora ko‘rishni boshlamaydi, chunki u o‘sha sinfxonalar hayotida ishtirok etmagan bo‘ladi.

Масиҳийдан ўз жамоати аъзоларига бошқа масиҳийларга қараганда бошқачароқ муносабатда бўлиши талаб этиладими?

Ҳаворий Павлус масиҳийларни барча инсонларга, айниқса, Масиҳ хонадонига яхшилик қилишга чақиради (Гал. 6:10). Лекин, Муқаддас Китоб, шу билан бирга, масиҳийлар ўз маҳаллий жамоатининг аъзоларини севиш, асраш ва улар ҳақида ғамхўрлик қилиш каби махсус жавобгарликка эга эканликларини назарда тутади.

Мисол учун, Янги Аҳддаги кўпгина мактублар маҳаллий жамоатларга қарата ёзилганига эътибор беринг. Павлус Римлик масиҳийларга бир-бирларини биродарларча севишга ва бир-бирини ҳурмат қилиб, ўзидан юқори кўришга чақирганда (Рим. 12:10), у буни улар ўз жамоатининг бошқа аъзоларига нисбатан амалга оширишларини назарда тутади. Павлус улар бошқа жамоатлардаги имонлиларга илтифотсизлик кўрсатишларини хоҳламайди, албатта, лекин бу парчанинг асл ўқувчилари қилиши керак бўлган нарса, улар ўзларининг Рим маҳаллий жамоатидаги биродар имонлиларини севишлари ва ҳурмат қилишларидир.

Бу, шу билан бирга, яхши амалий маънога эга. Мамлакатимиздаги ёки ҳатто шаҳримиздаги ҳамма масиҳийларни, қандайдир йўл билан бўлса ҳам, севиш қўлимдан келмайди. Лекин, мен жамоатим аъзоларини сева оламан. Мен уларни яқиндан таниб билишим, улар учун ибодат қилиб, уларнинг қийинчиликларига елкадош бўлишга интилишим мумкин. Лекин, ҳамма жойдаги масиҳийлар билан бундай қилиш жисмонан қўлимдан келмайди. Масиҳий севги маълум бир одамлар гуруҳига нисбатан махсус бир бағишланишда гавдаланиши керак. Акс ҳолда, қандай қилиб масиҳийлар умуман севишга ҳисобдор (жавобгар) бўла оладилар? Ҳамма ердаги барча масиҳийларни севаман дея даъво қилиш умуман, ҳеч бир масиҳийни  аниқ тарзда, чинакам севмасликдан бошқа нарса эмас.

Бундан ташқари, Муқаддас Китоб ҳар бир масиҳийни жамоатнинг бошқа аъзолари устидан эҳтиёткор бўлиш турини машқ қилишга очиқ-ойдин чақирмоқда, бу баъзи ҳолатларда, умумий жамоат интизомий чоралар кўрилиши билан якун ясалиши мумкин (Матт. 18:15-20). Жамоатдаги интизомий чора кўриш маъсулиятли амалиёти, шу билан бирга, бир-бирларининг ҳаётида фаол иштирок этишни талаб этади. Мисол тариқасида, мактаб ўқитувчиси мактабдаги ҳамма ўқувчилар ҳақида ғамхўрлик қилиши керак бўлсада, у ўзининг синфидаги ўқувчилар учун алоҳида махсус жавобгарликка эга, бу эса, қисман, унинг худди шу ўқувчилар устидан интизомий чоралар кўра олиш қобилиятидан келиб чиққан ҳолда берилган. У бошқа синфхоналарга бориб, интизомий чора кўришни бошламайди, чунки у ўша синфхоналар ҳаётида иштирок этмаган бўлади.