Bu savolga javob, biz Jey Adams rasmiy yoki norasmiy deb atagan intizomiy choraning qaysi biri haqida gapirayotganimizga bog‘liq. Jamoatning norasmiy intizomiy chorasi shaxsan borib gunohkorni aybini ko‘rsatish va bundan tavba qilishga undash bo‘lsa, jamoatning rasmiy intizomiy chorasi butun jamoat ishtirok etadigan jarayondir.

1. Norasmiy. Har qanday gunoh, jiddiy bo‘ladimi yoki yo‘qmi, imondagi birodar yoki opa-singil tomonidan tanqid qilinishga sababchi bo‘ladi. Bu, biz birodarimizning qo‘l urgan har bitta gunohini tanqid qilib chiqishimiz kerakligini anglatmaydi. Bu har qanday gunoh, qanchalik kichik bo‘lmasin, ikki imonli uni yuzma-yuz turib sevgi bilan muhokama qila oladigan va hal qila oladigan doiraga kirishini anglatadi.

2. Rasmiy intizomiy chora bo‘yicha kalomiy ta’limotni xulosa qilib aytadigan bo‘lsak, u tashqi (tashqariga namoyon bo‘ladigan) jiddiy va tavba qilinmagan gunohga qo‘l urgan hollarda qo‘llash talab etiladi.

• Gunoh tashqi bo‘lishi kerak. U ko‘z bilan ko‘rib bo‘ladigan yoki quloq bilan eshitib bo‘ladigan narsa bo‘lishi kerak. Jamoatlar kimnidir yuragida ochko‘zlik yoki mag‘rurlik borligiga har safar shubhalangan vaqtda darrov qo‘l ko‘tarib chora ko‘rishni talab qilishimiz kerak emas. Bu yurakdagi gunohlar jiddiy emas degani emas, bu faqatgina Rabbimiz yuraklarni ko‘ra olishi va biz bunga qodir emasligimizni bildiradi, yurakdagi haqiqiy mumammolar esa, bir kunmas-bir kun baribir yuzaga chiqadi (1-Shohlar 16:7; Matto 7:17; Mark 7:21ga qarang).

• Ikkinchidan, gunoh jiddiy bo‘lishi kerak. Har qanday kichik gunohlarni muhokama qiladigan jamoat hayoti paranoyani keltirib chiqarishi yoki jamoatni qonunparastlikka olib kelishi mumkin. Jamoat hayotidagi “ko‘p gunohlarni yuvishi” uchun, shubhasiz, sevgiga joy bo‘lishi kerak (1-Butrus 4:8). Har qanday gunoh ham oxirigacha muhokama qilinishi kerak emas. Xudoga shukurki, U biz bilan bunday yo‘l tutmagan.

• Nihoyat, gunoh tavba qilinmaganda rasmiy intizomiy chora ko‘rilishi kerak. Jiddiy gunohga qo‘l urgan shaxs bilan yuzma-yuz gaplashilib Kalomdagi Xudo amrlari orqali tanbeh berilgan, lekin u bu gunohni to‘xtatishdan bosh tortyapti. Ko‘rinib turibdiki, odam gunohni Isodan ustun qo‘yapti. Yoki bu uning Masihga imon keltirish e’tirofini shubha ostiga qo‘yadi (bunga misol tariqasida 1-Korinfliklarga 5ga qarang).

(Ushbu material Jonatan Limanning “Jamoat Intizomi Asoslari” (“A Church Discipline Primer”) nomli maqolasidan foydalanib tayyorlangan.)

Жамоат қачон интизомий чораларни қўллаши керак?

Бу саволга жавоб, биз Жей Адамс расмий ёки норасмий деб атаган интизомий чоранинг қайси бири ҳақида гапираётганимизга боғлиқ. Жамоатнинг норасмий интизомий чораси шахсан бориб гуноҳкорни айбини кўрсатиш ва бундан тавба қилишга ундаш бўлса, жамоатнинг расмий интизомий чораси бутун жамоат иштирок этадиган жараёндир.

1. Норасмий. Ҳар қандай гуноҳ, жиддий бўладими ёки йўқми, имондаги биродар ёки опа-сингил томонидан танқид қилинишга сабабчи бўлади. Бу, биз биродаримизнинг қўл урган ҳар битта гуноҳини танқид қилиб чиқишимиз кераклигини англатмайди. Бу ҳар қандай гуноҳ, қанчалик кичик бўлмасин, икки имонли уни юзма-юз туриб севги билан муҳокама қила оладиган ва ҳал қила оладиган доирага киришини англатади.

2. Расмий. Расмий интизомий чора бўйича каломий таълимотни хулоса қилиб айтадиган бўлсак, у ташқи (ташқарига намоён бўладиган) жиддий ва тавба қилинмаган гуноҳга қўл урган ҳолларда қўллаш талаб этилади.

• Гуноҳ ташқи бўлиши керак. У кўз билан кўриб бўладиган ёки қулоқ билан эшитиб бўладиган нарса бўлиши керак. Жамоатлар кимнидир юрагида очкўзлик ёки мағрурлик борлигига ҳар сафар шубҳаланган вақтда дарров қўл кўтариб чора кўришни талаб қилишимиз керак эмас. Бу юракдаги гуноҳлар жиддий эмас дегани эмас, бу фақатгина Раббимиз юракларни кўра олиши ва биз бунга қодир эмаслигимизни билдиради, юракдаги ҳақиқий мумаммолар эса, бир кунмас-бир кун барибир юзага чиқади (1 Шоҳлар 16:7; Матто 7:17; Марк 7:21га қаранг).
• Иккинчидан, гуноҳ жиддий бўлиши керак. Ҳар қандай кичик гуноҳларни муҳокама қиладиган жамоат ҳаёти паранояни келтириб чиқариши ёки жамоатни қонунпарастликка олиб келиши мумкин. Жамоат ҳаётидаги “кўп гуноҳларни ювиши” учун, шубҳасиз, севгига жой бўлиши керак (1 Бутрус 4:8). Ҳар қандай гуноҳ ҳам охиригача муҳокама қилиниши керак эмас. Худога шукурки, У биз билан бундай йўл тутмаган.
• Ниҳоят, гуноҳ тавба қилинмаганда расмий интизомий чора кўрилиши керак. Жиддий гуноҳга қўл урган шахс билан юзма-юз гаплашилиб Каломдаги Худо амрлари орқали танбеҳ берилган, лекин у бу гуноҳни тўхтатишдан бош тортяпти. Кўриниб турибдики, одам гуноҳни Исодан устун қўяпти. Ёки бу унинг Масиҳга имон келтириш эътирофини шубҳа остига қўяди (бунга мисол тариқасида 1 Коринфликларга 5га қаранг).

(Ушбу материал Жонатан Лиманнинг “Жамоат Интизоми Асослари” (“A Church Discipline Primer””) номли мақоласидан фойдаланиб тайёрланган.)